KKS POZNAŃ

W tym miesiącu drużyną numeru został zespół z Poznania. Koszykarski Klub Sportowy Poznań reprezentuje stolicę Wielkopolski w rozgrywkach Pierwszej Ligi Koszykówki Męskiej. Niedawno zaczęła się runda rewanżowa obecnego sezonu, przyjrzyjmy się zatem jak do tej pory spisywali się podopieczni trenera Zbigniewa Grześczyka. Zanim jednak to uczynimy, rzućmy okiem na historię drużyny.

HISTORIA KLUBU

Powstanie drużyny należy kojarzyć z rokiem 1993, kiedy to powstało Stowarzyszenie Sportowe "Wielkopolanin" (połączono 11 sponsorów, na czele których był 'Batimex'), którego prezesem został Juliusz Owczarzak. Na skutki powołania tej organizacji nie trzeba było długo czekać. W 1994 roku 'Lech Batimex' zdobył brązowy medal. Niestety, jak się później okazało, był to zarazem pierwszy jak i ostatni medal zespołu. Po sezonie odeszło wielu wartościowych zawodników, w tym Tomasz Jankowski do 'Nobilesu' Włocławek oraz Jarosław Marcinkowski do 'Noteci' Inowrocław. We wrześniu 1994 roku sytuacja nie była ciekawa, a prezes Owczarzak komentował - 'Atmosfera jest niezdrowa. Młodzi zawodnicy mają wygórowane wymagania'. W lipcu 1995 roku sponsorem 'Lecha' zostały Browary Wielkopolskie i zespół zmienił nazwę na '10,5 Basket Club' (od nazwy jednego z browarów sponsora). Zmiany nie dotyczyły tylko nazwy - zwolniono także trenera Eugeniusza Kijewskiego, którego zastąpił Piotr Langosz. Nowy trener, chcąc ożywić poznańską koszykówkę, postanowił wprowadzić wiele nowości, a o wcześniejszych sezonach mówił - 'Jako kibic byłem zażenowany, patrząc na drużynę 'Lecha Batimeksu', pustą halę i organizację klubu'. Jednak przeszkodą na drodze do sukcesów okazał się brak transferów. Wprawdzie za sprawą nowego sponsora były już pieniądze, ale zawodnicy zdążyli wcześniej rozejść się do innych klubów. W roku 1996 '10,5' kończy sezon na ósmym miejscu po rundzie zasadniczej, co nie wystarcza aby grać w paly-off'ach. Rezultat ten był poniżej oczekiwań zarówno sponsorów, jak i kibiców. Zrezygnowano z usług trenera Langosza i w 1997 roku do zespołu wraca Eugeniusz Kijewski, prezesa Owczarzaka natomiast zastępuje Ryszard Chomicz. W kwietniu '97 drużyna utrzymuje się w I lidze, ale dopiero po barażach z 'Miteksem' Kielce. W sierpniu jednak '10,5' zostaje wycofane z rozgrywek z powodu problemów finansowych. Nie pomogły usilne starania prezesa Chomicza. W marcu 1998 roku wyłania się następca '10,5 Basket Club', którym jest początkowo 'Wielkopolanin' Poznań, a później 'Sport Poznański'. W sierpniu '98 opiekę nad koszykarzami II-ligowego 'Sportu' przejmuje niemiecka firma 'Stollwerck' - producent czekolady. Najpierw zespół nazywa się 'Black Jack' (od nazwy batonika firmy sponsora), później 'Alpen Gold' (od nazwy czekolady). Dla kibiców byli to jednak "Czekoladowi chłopcy". W 1999 roku 'Black Jack' zajmuje pierwsze miejsce w zasadniczej części sezonu. Niestety ulegli już w pierwszej rundzie play-off'ów, za sprawą bydgoskiej 'Astorii', która miała dopiero 8 miejsce w sezonie. W roku 2000 'Alpen' Gold zajmuje 6 lokatę i podobnie jak w poprzednim sezonie odpada po pierwszej rundzie play-off, tym razem przegrywając 2:1 z 'Polpharmą' Starogardem Gdańskim. W roku 2001 zespół miał poważne problemy finansowe, mimo to zawodnicy zdołali uzyskać 4 miejsce pod koniec sezonu, ale w play-off'ach znowu odpadli. Był to ostatni sezon współpracy z niemieckim producentem słodyczy.

SEZON 2001/2002

Kiedy firma 'Stollwerck' przestała sponsorować zawodników poznańskiego zespołu, sytuacja finansowa klubu pogorszyła się do tego stopnia, że jeszcze na dwa tygodnie przed sezonem 2001/2002 nie było wiadomo czy drużyna weźmie udział w rozgrywkach. Na szczęście udało się do tego doprowadzić, chociaż sponsora wcale nie znaleziono. Zawodnicy jednak zgodzili się grać za darmo, podstawowe środki dostarczał Wielkopolski Związek Koszykówki. W ten sposób drużyna wystartowała, a jej skład jest następujący:

Niestety koszykarzom z Poznania nie wiedzie się w tym sezonie najlepiej. W 18 spotkaniach zdołali wygrać jedynie 5 razy i zajmują 12 pozycję w tabeli. Do końca rozgrywek coraz mniej czasu i bardzo trudno będzie utrzymać się w lidze, spadek jest blisko. Nie jest to jednak taki zły zespół, drzemie w nim niemały potencjał, jednakże wiele spotkań koszykarze z KKSu przegrali po prostu głupio, w sytuacji kiedy powinni wygrać. Nie raz zdarzyło się, że prowadząc 15 lub nawet 20 punktami na 10 minut przed końcem meczu, przegrali. Trener Grześczyk komentuje, że młodym zawodnikom brakuje doświadczenia i przydałby się prawdziwy lider - przywódca, który w sytuacjach jak powyższa doprowadziłby spotkanie spokojnie do końca. Cieszy przynajmniej fakt, że chociaż późno, ale wreszcie znajdują się powoli finanse potrzebne do prowadzenia klubu, przecież zawodnicy nie mogą grać bez wynagrodzenia.

Marek 'Nas' Grobelny